‘Muzikanten met een beperking worden vaak gedwongen een muziekinstrument te kiezen dat past bij hun handicap. Niet een instrument dat ze zélf graag zouden willen spelen.’ Dit is een van de shocking uitspraken uit het rapport Reshape Music, een Brits onderzoek naar de ervaringen van mensen met een beperking met muziekeducatie.
Hoe kunnen we dit voorkomen? Vier aanbevelingen van Melissa Bremmer zijn te lezen in de publicatie van het Landelijk Kennisinstituut Cultuureducatie en Amateurkunst:
- Betrek diegene om wie het gaat – de musici met een beperking. Geef hen de ruimte om over hun ervaringen met muziek maken te vertellen. Maar geef studenten óók theoretische achtergronden over visies op beperkingen, leer ze bijvoorbeeld het medische en sociale model. Dit geeft studenten inzicht in de maatschappelijke kijk op beperkingen en wat daar nog aan verbeterd kan worden.
- Laat studenten actief met digitale muziekinstrumenten werken, door erop te spelen en ervoor te componeren. Dit vergroot hun waardering voor deze instrumenten.
- Vertraag de tijd: laat studenten ervaren dat tijd geven tijdens muzikale processen gelijkheid kan bevorderen tussen musici met en zonder beperking.
- Koppel aan het project een stage in een inclusieve muziekpraktijk. Die is nodig voor het opdoen van zelfvertrouwen en praktijkervaring.
Meer informatie: Hoe conservatoria kunnen bijdragen aan inclusief muziekonderwijs – LKCA